De programmeur die ‘nee’ verkocht aan Infadels kan maar beter een andere baan gaan zoeken. Wat bezoekers van Lowlands en Eurosic al wisten wordt in Doornroosje nogmaals bevestigd: aan Infadels valt niet te ontkomen. Het Britse collectief is de dansende luis in de pels van de pop. Springt zonder scrupules van dance naar punk, van disco naar funk en weer terug. Krabben helpt niet. Infadels doet de benen onvermijdelijk jeuken en de onderbuik onuitstaanbaar kriebelen.

De luis is ontsnapt aan de hoofden van het duo Matt (gitaar) en Bnann (zang). De laatste heeft zich van haar en keurslijf ontdaan. Als een hondsdolle windhond raast hij over het podium. Tong uit de mond, zweet gutsend uit de kale kruin, kreunend als Errol en jankend als James Brown. Richie, de man van de ‘live-keys’is al even gedreven en speelt totdat hij er letterlijk bij neervalt (zie foto). Het trio is het wild kloppende hart van de band, bassist Wag en drummer Al zorgen voor de ritmische polsslag. Samen geven zij leven aan de luis, die spoedig de harten van tienduizenden mensen in Landgraaf veroveren zal. Want Infadels gaat het maken op Pinkpop. En mocht dat niet zo zijn dan kan ook deze schrijver maar beter een andere baan gaan zoeken!

© 2006 Marcel Bosmans