Deine Lakaien en The Escape 10 april Tivoli

Er was geen ontsnappen aan!

Vijf dagen wisten de heren van The Escape pas dat ze het voorprogramma van Deine Lakaien mochten verzorgen. Vijf dagen teveel als je het mij vraagt. Wellicht heeft de zanger zich die dagen flink zenuwachtig lopen maken, want de hele set wordt gekenmerkt door een tenenkrommende onvastheid in zijn toch al vlakke stemgeluid. Het lijkt of ze nog niet helemaal weten welke kant ze op willen, de nummers zijn een mix van metal, wave, industrial, en een zoete ballad is de druppel die de spreekwoordelijke emmer doet overlopen, waar is de bar!
Wanneer ik later op de site kijk vraag ik me af hoe The Escape het al ruim vijftien jaar kan volhouden en stiekem denk ik eraan hoe vaak het publiek gedacht moet hebben: hoe kunnen we hieraan ontsnappen.

Maar wanneer Alexander Veljanov vanaf de zijkant het podium opsluipt en met zijn rug naar het publiek gekeerd zijn eerste noten zingt, zal het merendeel van het publiek gedacht hebben: ontvoer me! Er is geen ontsnappen meer aan! De hele zaal wordt meegesleept in een twee uur durend sprookje vol romantiek en hartstocht. Muzikaal genie Ernst Horn dirigeert, wanneer nodig, bevlogen vanachter zijn piano, drumcomputers en andere electronische apparatuur. Woorden schieten te kort om dit concert te beschrijven, de chemie tussen Ernst Horn, Alexander Veljanov, twee violistes en een cellist, knettert van het podium af. Ik word geraakt en zelfs een technische storing, opgevangen door een aantal akoestische nummers, brengt me niet terug naar de werkelijkheid. Wanneer het licht aangaat blijf ik naar het podium staren, maar ze komen na twee toegiften echt niet meer terug.


© 2005 Laura Thijssen

    

  


|concerten 2005|